Zamykamy rok szkolny 2024/2025!!!

Dzisiejszy piątek to piątek szczególnie ważny, wytęskniony i przez uczniów długo oczekiwany – jedyny taki w roku, bo kończący szkolny rok. Tego dnia podczas uroczystej akademii żegnaliśmy się. Po prostu. Niektórzy tylko na lato. Niektórzy na zawsze. Część uczniów zamknęło rozdział podstawowej szkoły. Najstarsze starszaki ustąpiły przywileju bycia „najstarszym w szkole”, kolejnemu rocznikowi. Pierwszoroczni nowicjusze przestali być najmłodsi. Trzecioklasiści wydorośleli na tyle, żeby pożegnać swoich pierwszych w tej szkole wychowawców i zamienić jednego jedynego nauczyciela – na wielu. Odchodzą od nas uczniowie, z którymi się zżyliśmy. Ale to cudowne – bo oni już na tyle są mądrzy i silni, że mogą przecież iść dalej. Odchodzą także niektórzy nauczyciele. I tutaj…  nieutulony w sercu żal – jak pisała poetka Agnieszka. Nieutulony żal definiowany przeze mnie jako miejsce nagle i nieoczekiwanie puste. Puste tym dotkliwiej, że przed chwilą jeszcze miło wypełnione…  No żal. Młodzi uczniowie już tęsknią i będą długo zapewne tęsknić za panią Agnieszką i panią Anną. My – ich koleżanki i koledzy z pracy – także. Wszyscy mieliśmy wspaniałe szczęście pracować z nadzwyczajnymi Osobami: pozytywnymi, energicznymi, pełnymi uśmiechu i ciepła. Do widzenia, Dziewczyny. I pomyślnych wiatrów. Każdy z nas ma swoja drogę i właśnie na nią wkracza.

Minął nam razem kolejny rok szkolny. Rok nauki i nauczania, obowiązków, porannych niewyspań i spieszeń do szkoły. Rok pełen wyzwań podjętych, zadań wykonanych, zmęczeń i wyczekiwań weekendów. Ale co ważne – również rok spędzony razem: na wycieczkach, plenerach, rozmowach, zwierzeniach, szkolnych eventach. Twórczy rok młodych ludzi. Kończymy go uroczyście. Podsumowujemy. Chwalimy. Wręczamy świadectwa, nagrody i dyplomy. I podziękowania – dla specjalnych, najwierniejszych Przyjaciół szkoły. Wszyscy uśmiechnięci. Wszyscy zadowoleni. Przemawia Pani Dyrektor, przemawia gość na naszej szkolnej uroczystości – Pan Prezydent Konrad Dziuba.  W swoich przemówieniach oboje państwo doceniają nasz trud i wyrażają swoją aprobatę.

Jeszcze tylko krótki program artystyczny – w trzech odsłonach i trzech różnych kategoriach wiekowych. Przygotowany przez uczniów i ich wychowawców, będący ostatnim tegorocznym wyzwaniem, realizowanym w zmęczeniu i oczekiwaniu wakacji. Zadanie wykonane. Nawet znakomicie, jak zawsze. Chórzyści zapowiadają wakacje, wyśpiewując znaną prawdę. Już za parę dni, za dni parę, weźmiesz plecak swój i weźmiesz gitarę. Odtańczono pożegnalny walczyk. Dziękujemy.

Życzymy wszystkim bezpiecznych, słonecznych, ciekawych i uśmiechniętych wakacji. Już czas. Już wszystko – jak głosi napis na dekoracji – już góry, morze, las i rzeka – wszystko czeka. Pożegnania kilka słów. Pitagoras, bądźcie zdrów. Do widzenia wam canto, cantare…

(J. Stefańska-Cieślak)